ایفاء ناروا

👎ایفاء ناروا :

ایفاء ناروا یعنی یک نفر به دیگری مدیون نیست و تصور می کند مدیون است و دینی را که اصلا وجود ندارد پرداخت می کند.

که دو✌️ حالت متصور است :

☝️اشتباها فکر می کرده مدیون است در حالی که مدیون نیست

☝️☝️دهنده مال می داند بدهکار نیست اما در اثر اجبار مال را داده است که این را هم ایفای ناروا گویند ( ماده ۳۰۲ فقط حالت اشتباه را گفته است)

✅ گیرنده مال چه به عدم استحقاق خود عالم باشد چه جاهل مانند غاصب است و یدش ضمانی است و اثبات قوه قاهره نیز او را از مسئولیت معاف نمی کند اما اگر گیرنده جاهل باشد می تواند مخارج حفظ مال را بگیرد # گیرنده عالم

👈ایفای ناروا همیشه پول نیست و می تواند هر مالی باشد ( گوسفند، کتاب و…)

✍شرایط تحقق ایفای ناروا :

👈تسلیم مال به عنوان ایفاء : به این معنی که اگر شخص تصور کند مدیون است و در عوض دین خود کاری برای طرف مقابل انجام دهد بعدا نمی تواند از باب ایفای ناروا، اجرت آن را مطالبه کند

همچنین اگر کسی مالی را به عنوان قرض بدهد بعدا نمی تواند به عنوان ایفای ناروا پس بگیرد زیرا به عنوان وفای به عهد نداده است

👈اصلا دینی وجود نداشته باشد : که سه حالت دارد :

۱⃣ داین شخص را بری کرده است و مدیون مطلع نبوده و دین را پرداخت می کند در اینجا چون دینی وجود نداشته می تواند پس بگیرد

۲⃣ ایفاء کننده مدیون نیست : یعنی دریافت کننده طلبکار است اما غیر مدیون به اشتباه پرداخت می کند

۳⃣ دریافت کننده داین نیست : یعنی دینی وجود دارد ایفاء کننده هم مدیون است اما دین را به غیر طلبکار می دهد

👈اشتباه پرداخت کننده، علم و جهل گیرنده مال به عدم استحقاق خود شرط نیست

✍آثار ایفاء ناروا :

👈گیرنده به رد #عین مال و در صورت تلف مال، بدل آن الزام می شود

👈گیرنده نسبت به منافع مال اعم از متصل و منفصل و مستوفات و غیر مستوفات ضامن است.